Maria Schneider &
Maria Schneider Orchestra
''The Thompson Fields''
ALBÜM DÜNYA GALASI
''The Thompson Fields'' 2014 Ağustos'ta kaydedilip 2015 Haziran'da yayınlandı.
''The Thompson Fields projesine hoşgeldiniz. Burada farklı işler deneyeceğiz, bu projedekilerin bazıları direkt olarak Artist Share katılımcılarının katkısıyla ortaya çıktı. Parçalar arasındaki mesafe güneybatı Minnesota'daki evimdeki manzaradan, Rio'da ilk defa samba dersleri gördüğümdeki an aldığım ilhama kadar uzanıyor. Cornell Üniversite'sinin 'Birds By Paradise' projesinden esinlenerek oluşturulan bir parça, yirmi yılı aşkın bir süre birlikte müzik yapma şansına sahip olduğumuz sevgili Laurie Frink anısına 'A Potter's Song' isimli bir parça var. Çok daha fazlası bu albümün içinde.''
Maria Schneider
"Jazz orkestrası bilindiği gibi çalışması masraflı bir alandır, bu yüzden çoğu besteci bir orkestrayla çalışmaya cesaret edemez. Orkestranın lideri ve bestecisi olan Maria Schneider ise bunun dışında kalanlardan. Tüm harika grup liderleri gibi Schneider de en iyi sanatçıların dikkatini çekiyor, onlara nefes almaları için alan vermeleriyle biliniyor. Son albümüyle bir jazz orkestrasının ne kadar kıvrak ve güçlü olabileceğini gösteriyor. Albüm ismi Schneider'in büyüdüğü yere yakınlardaki, aile dostlarına ait bir çiftliğini ifade ediyor. Albümdeki 8 beste de Schneider'e ait.
Müziğinde muhteşem ve samimi olduğu yankılanan bir albüm. Sıkça parça nazik bir soloyla başlıyor. 'Home' adlı eserde Gary Versace'nin ağlamaklı akordeon melodisi bunu yansıtıyor. Başta bu Frank Kimbrough'un muhteşem çaldığı çınlayan bir piyano sesine karşı duyuluyor. Fakat her parçanın ortaya çıkışı ve birleşmesiyle, basit ve duygusal duran gidişat sürprizlerle daha da karmaşık bir hale bürünüyor. 'Nimbus' Minnesota'nın tarifsiz duygusal tad veren fırtınalarına yazılmış bir ilahi.
Albümle aynı ismi taşıyan parça ise albüme alacakaranlık gizemini katıyor. Fakat herşey nazik ve düşüncelere daldıran tarzda değil. 'Arbiters of Evolution' ise uzun adımlarla Minnesota'nın düz yeşilliklerini geçiyor adeta. Donny McCaslin ve Scott Robinson'un saksafonları adeta kuşlar gibi cıvıldıyor. Son parça olan 'Lembrança'nın başlangıcında 'Home'daki yalnızlığı anımsatan akordeon nüksediyor. Başta tanıdık bir bölgedeymişiz gibi hissettiren bu parça Schneider'ın yıllar önce Rio de Janeiro'daki samba derslerine şahitlik ettiği Brezilyalı besteci Paulo Moura'ya bir saygı duruşuna dönüşüyor. Müzikteki Brezilya esintileri gayet ince, ayrıca en sonda duyulan kuş cıvıltılarıyla birlikte Brezilya'da olup olmadığımızı bilmek gayet zorlaşıyor. Her nokta birbiriyle birleşiyor ve sonunda mükemmel bir denge oluşturuyor.''
The Telegraph
