Alıştığımız müzik adamı tipinden uzak, zayıf bir sarışın 1994'de çoğumuzun bildiği o ünlü "Loser" parçasıyla çıkışını yaptıktan sonra "geçici bir yıldız" damgası yemişti. Aradan seneler geçti, görünen o ki Beck'in yıldızı hala sönmemekte ısrarcı.
Hakkında günümüzün en özgün müzisyeni gibi iddialı yorumlar yapılan Beck (asıl adı Beck Hansen) bu yorumları elbette boşuna almıyor. Onu diğer müzisyenlerden ayıran en önemli özelliği "Loser"ın başarısıyla peşine düşen plak şirketlerinden kendisine en çok özgürlüğü (ve en az parayı) önereni tercih etmesinin de gösterdiği gibi kendini yenileme isteği. Şirketler aracılığıyla çıkardığı albümlerinin arasına sürekli ufak serbest çalışmalar sokabilmesinden mi bilinmez ama Beck’in sıkıcı olduğunu söylemek imkânsız.
İlk albümü “Mellow Gold”la zaten oldukça beğeni topladıktan sonra kariyerinin en iyi iki albümünden biri olan “Odelay” adlı albümüyle rap soslu alternatif rocka ve hareketli müziğine devam edecek gibi gözükmüştü. Ama sonraki albümü melankoli ve doğal olarak blues esintili olan “Mutations” olmuştu. Beck’in müzik kariyeri bunun gibi birbirinden oldukça farklı albümlerle dolu, bunlardan biri de Beck’in diğer en iyi albümü sayılan “Sea Change”. Uzun süreli bir ilişkinin ardından ayrılığın tazeliğiyle hazırlanan albüm hüzünlü havasıyla Nick Drake albümlerine; Beck ise dinleyenlerine sürekli farklı şeyler sunmasıyla David Bowie’ye benzetiliyor. Bu albümün havasına uygun bir şarkı olan Beck’in müthiş “Everybody's Got to Learn Sometime” coverını da “Eternal Sunshine of the Spotless Mind” adlı filmin soundtrackinde bulabilirsiniz.
Beck’in son albümü ise 2007 yılında çıkardığı “The Information”. Trip-hop’a yöneldiği bu başarılı albümün ardından gelecek albümü Beck’in söylediğine göre 2008 sonlarında çıkacakmış. Bu albüm için ünlü rap ve elektronik müzik prodüktörü Danger Mouse ile çalışacakmış.
