ben de diyordum bu şarkılar bir acaip geliyor kulağıma bu akşam, acaba nedendir.
duygularımızın bir tavan bir taban yaptığı bu günlerde bir de dolunayın supermoon olması eksikmiş meğerse.
(evet, itiraf ediyorum, ben “ay”ın üzerimizde acaip bir etkisi olduğuna inanıyorum.)
serbest çağrışım. başlayalım:
kimse tarafından anlaşılmadığını düşündüğünde sadece bir kişinin senin kim olduğunu bilmesi yeter.
bir şeylere çok inanıp bunu ifade etmek, haykırmak istediğinde imdadına müzik yetişir.
günler bazen çok farklı geçer. umut dolu başlayıp umutsuz biter. umutsuz başlayıp inanç dolu biter. inanç dolu başlayıp uykusuz biter. ama hep biter.
hayatta, kafanı yastığa rahat koymanı sağlayacak şey etrafındaki insanların ve kendinin ne kadar güzel olduğunu bilmendir. ve inan insanlar çok güzeldir. isterlerse. görürlerse.
aşk “inanmak”tır. ruh inanınca huzur bulur.
yani; insansın, güzelsin, inanınca daha da güzelsin, müzik ruhuna çok ama çok iyi gelsin..
Paylaşalım bunu:
