Ailelerin boşanması sonucu ortaya çıkan dramlar; dahası konu otobiyografik olunca, popun az işlenen temalarından biri haline gelmektedir. Prince "When Doves Cry" isimli çalışmasında, ailesinde yaşanan çatışmaların özel ilişkilerinde olumsuz dinamikler oluşturduğu konusuna değinmektedir. "Family Portrait" şarkısında ise Pink, süslü dizeleri bir kenara bırakıyor ve bu olayı 9 yaşındaki bir çocuğun ağızından bakın nasıl anlatıyor.
Pink (Alecia Moore) 1979 yılında Philedelphia'da doğup büyüdü. Annesi bir sağlık kuruluşunda çalışmaktaydı. Babası ise sigortada çalışan bir Vietnam gazisiydi. Kavga etmeye daha Pink'in altı bezden çıkmamışken başlamışlardı ve boşandıklarında sanatçı yalnızca 9 yaşındaydı. Kendisi ergenlik öncesi aile hayatını "kişisel III. Dünya Savaşı" olarak betimler: "Nasıl bir savaştı anlamıştım; silahları olmayan bir savaş..."
Pink'in suç ortağı prodüktör ve müzisyen Scott Storch yeni bir şarkı için kasnak vuruşlu, piyano ve yaylılardan oluşan sade ve ciddi bir altyapı hazırlar. Pink bu altyapıyı dinleyene kadar, şarkıda ailesinin ayrılığını dile getireceğinden habersizdir. Daha sonra yapılacak bir iş olmasına rağmen, Moore ham kayıt için mikrofon başına geçer. İşte tam bu esnada beklenmedik birşey olur. Oldukça hiddetli ve R&B'de sık rastlanamayacak kabalıkta ve öfkeyle havada şu dizeler uçuşmaya başlar: "I hear glasses breakin' as I sit up in my bed/ I told Dad you didn't mean those nasty things you said/ I don't wanna have to split the holidays/ I don't want two addresses/ I don't want a step-brother anyways."
Yirmi dakika sonra, herşey bitmiştir. "Family Portrait" daha önce hiçbir şarkının yapamadığını başarır ve boşanmaya ait ne kadar pislik varsa söküp atar. "Ağlıyordum, çıplak ve hassas ve berbat ve harcanmış hissettim." diyerek daha sonra bir açıklama yapar. "Çocuklar her zaman kendi yanlışları olduğunu düşünür. Hiçbir zaman bunun hakkında gerçekten konuşmayız. Hiçbirimiz konuşmadık. Sadece olağanmış gibi davrandık ve devam ettik - Bu şarkıyı yazana kadar beni bu kadar etkilediğini
fark etmemiştim."
"M!ssundaztood" isimli ikinci albümündeki "Family Portrait" büyük yankı uyandırır, artık dünya çapında hit olmuştur. Başarısı bundan böyle İngiltere'nin Top 10 listelerini uzun süre sallayacaktır. Ancak diğer tarafta, sanatçı şarkının başarısının yanı sıra haklı tedirginlikleri de yaşamaktadır. Şarkının kendi ailesi içinde nasıl bir ses getireceğini kuşkusu Alecia'yı endişelendirir. Bir gün şarkıyı annesine dinletir. Annesinin verdiği tepkiyi bakın Pink nasıl anlatmakta: "Şarkıyı anneme dinlettiğimde; şöyle bir, dört gün ağladı."
Şarkının akıllara mermer gibi kazınmasını, Pink'in çatallı sesinin yarattığı buğulu atmosfere mi, Scott Storch'un sade ama ciddi altyapısına mı, yoksa dudaklardan spontane dökülmüş liriklere mi borçluyuzdur orası bilimez... Ama mutlak olan bir gerçek var ki; sahibinin gözyaşlarından milyonların kalbine doğru bir köprü gibi uzanan bu büyünün sırrı samimiyetinin altında yatmaktadır. İçtenliğiyle her dinlediğinde bizi 9 yaşındaki o küçük kızın dünyasına sürükleyen "Family Portrait" öyle görünüyor ki; hafızalarımızdan hiç silinmeyecek ve daima III.Dünya Savaşının hazin marşı olarak hatırlanacak.
