Uzun zamandır bir rock konserinde gördüğüm en büyük kuyruktu; Maçkadan itibaren rahat bir iki durak boyunca uzandığını söyleyebilirim. Ayrıca 18.00de açılacak kapının 20.00de daha açılmamış olması hayranları fazlasıyla sinir etti. Ama içeri girdikten sonra,kendimi evimde hissettim. Rock Fmin kurduğu playstation guitar hero (o ünlü oyun gitarıyla beraber) beraber cümleten eğlendik.
Ön grup Cynic iyi bir performans göstermekle beraber acaba konserdeki herkesi mutlu etti mi diye düşünüyorum. Death metal ve progresif metali harmanlayan,ara sıra brutale kayan vokalleriyle geceye başlangıç yaptıran ve de iki gitaristin headless gitarlarda döktürdüğü grup iyi bir ön hazırlık oldu diyebilirim. Ancak her ne kadar zaman zaman bizlerle iletişim kurdularsa da,racon gereği olsa gerek, kendi aralarında ve enstürmanlarıyla aşk yaşadı grup. Ne de olsa iyice coşturmak, headlinerın işi...
Dream Theater
%95in çeşitli Dream Theater T-shirtleri ile katıldığı,araya KISS ve AC-DC gibi progresif olmayan abilerimizin hayranlarının da karıştığı kalabalık grup geç de olsa muradına erdi. Solist James LaBrie bir iki şarkıdan sonra zaten çoktan aşka gelmiş topluluğu Are you with us? naralarıyla daha da coşturdu. Klasiklerin ve de son albüm Black Clouds and Silver Liningsden parçaların karışık çalındığı konser iyi bir rock/metal konserinde olması gerektiği gibi tek kelimeyle büyülüydü. Performans, sahne, ışıklar,ses iyiydi. Jordan Rudessin döner standı sayesinde klavyesiyle kafasına göre takılıp sürekli yön değiştirmesi de ayrı bir eğlenceli durumdu. Sahnede bu kadar hareket eden tek klavyeci olsa gerek...
Jordan Rudessle yaptığımız röpartajda kendisi heavy metal ve progresif öğelerin Dream Theater müziğinde hep iç içe olduğunu söylemişti.Konser bu karışımın iyi bir örneğiydi. Ayrıca çalmaktan çok hoşlandıklarını belirttiği Hollow Years da unutulmadı.
Geri gelmelerini sabırsızlıkla bekliyoruz.
