klasik gitarcıları sevmem pek fazla.
analitik,geometrik oluyorlar.
zor şeyleri yapıyorlar,fiziki olarak gerçekten iyi oluyorlar..
ama iyi fizik hissettiremiyor kendini çok fazla(bana)
bu çocuk 84 doğumlu bir franszı, babası besteci ve çoçugunun da hocası..
bu dinletisinde,beni şaşırttı kalsikçilerin aksine,
zamanında istanbulda yaşamış Carlo Domeniconi'nin Koyunbaba adlı eserini çalarken..
türk ezgileri,türk enstrüman iniltilerine ait notalar duydum..
bu Carlo muhakkak ki etkilenmiş türk müziğinden de..
ne kalsikdi,ne türk..
ikisi arasında fiziği kullanarak,insanı mesteden bir çalışma olmuş..
bir yaşıttan dinlemek ayrı bir duygu oldu..
önce franszıca sonra ingilizce,yer yer türkçe açıkladı şarkıları.
mütevazılık ve çekingenlik 16ödül(yanlızca teki dördüncülük)sonrasında hala devam ediyor..
tanıdıgım klasikçilerin aksine samimiydi de,
en önemlisi genç oluşu..
klasikle ilgilenen varsa, önerisi benden.
çok müzisyen seviyoruz,önümüzde gidiyorlar,
zamanı gelince biz kalıyoruz onlar ölüyorlar.
bu çocuğun ölmesine epey var ;)
