Ferhat ın , Dimitri ye Güle Güle Yazısı

Nasıl tanıştık, grubun kuruluş süreci, bunları Dimitri söylemiş zaten.. Benim söyleyeceklerim , çoğu insanın bildiği; ama bildikleri halde umursamadıkları şeyler hakkında.. Belki biraz uzun olacak ama değecektir, eminim..

Grup adını koymadığımız zamanlardı.. sonbahardı.. Geceleri sabahlara çevirene kadar konuşur, repertuar hazırlamaya çalışır, o haftanın stüdyosunun saatini, çalışılacak parçaları seçer, diğer arkadaşlara yollar, şarkılara çalışırdık.. Diğer yandan geleceğe dair düşüncelerimizi hayallerimizi paylaşırdık.. Mutlu oluyorduk, çok büyük olacağız diyorduk.. Stüdyo günleri ilk önce Dimitriyle ben buluşuyorduk.. Bazen tünelde bir iki çay içer, stüdyoya geçerdik.. Stüdyodan çıkınca , yol paramızı ayırır, bazen eksiklerimizi birbirimize verdiğimiz bozukluklarla tamamlar, kalan paramızla kır pidesi alıp ucuz bir cafe ye gidip , bol soğandan kokan pidelerimizi insanların soğan kokulu gözyaşları arasında utanmaz şekilde yer, 3 4 saat kritik yapardık .. Diğer elemanlar hemen terkederlerdi sofrayı, yemekleri biter bitmez.. Biraz kritik yapmak,zaten sonuna kadar dolmuş midelerine taş oturma etkisi düzenliyordu herhalde..

Sonraları dank etti bize, '' enayi miyiz biz'' sorusu.. Sabahlara kadar konuş, tartış, çalış, 6 aydan beri aynı parçaları çal.. Ufacık bir ilerleme olmasın.. Biz mi yırtıyorduk kendimizi, yoksa diğerleri söküklerini mi dikiyordu da bize yırtılma efekti geliyordu yukardan?? Toplantıya karar verdik.. Herkes tatildeydi, herkes gelebilirdi.. Ama sadece Dimitri geldi.. Diğerleri gelmedi.. Toplantıya bile gelmeyen adamlar, müziğe nasıl gelirdi? Bu onlara ağır Kaçmaz mıydı?? Ayrıldık Dimitriyle. İsimi biz bulmuştuk zaten.. Bizimdi o , bırakmadık kimseye.. Oktay geldi sonra davula.. Davula Oktay geldi de, vokale kim geçecekti.??? Araştırmalara başladık.. Rapcore cular mı ararsınız, kendini 19 yaşında diye yutturmaya çalışan 16 yaşında ki genç yetenekleri mi ararsınız? Hepsi bize geldi.. Lakin vokali bulduk.. Aradığımız sesti.. Ama Oktay ı kaybettik.. Amerika ya uğurladık.. Hemen başka davulcu bulunmalıydı.. Bulduk.. Yetenekli, deli, sıfatlar hafif kalıyor anlatırken.. Nihat.. Kardeşim Dimitri yle tekrar sabahlamalar başladı.. O okulu hafiflettikçe hafifletti.. Ben zaten hafiftim, bu sorun yaratmıyordu grup arasında.. Kardeşimin okuluda sorun yaratmıyordu artık.. Herşyin üstünde The Cash vardı bizim için..

ilk konserimize çıktık.. Başarılıydık.. kardeşimin sorunlu diz kapağı, yine sorun olduğunu hatırlattı kilitlenmesiyle.. Neyse, Sabancı üniversitesini salladık.. Ardından tekrar stüdyoya kapandık.. Sarpanita Rock Bar vardı sırada.. Seyircinin azlığı ve nazik popolarını minderlere mıhlaması bizi en başta tyıktı.. Eğlenceli geçmesini düşündüğümüz konserde, piyano resitali veren piyanist muamelesi gördük..

Moralim çok bozuldu, kendi moralininde tükenmesine, hayallerinin o noktada bitmesine rağmen, eğik kafama bir el uzattı kardeşim.. '' Bir daha ki sefere daha iyi olacak'' dedi ve gitti. The Cash elemanıyken son çıkışıydı kapıdan.. Onunla stüdyo zevkliydi, dream theatre çalıp durmasına katlanmak zevkliydi.. The Cash i tartışmak zevkliydi.. Eskiden yüreğimizde birdi, yolumuzda.. Şimdi sadece yüreğimiz.. Olsun, dünyalara değer kardeşim..

Seninle çalışmak zevkti.. Birlikte çalışacağımız başka projeler bizi bekliyor.. The Cash sensiz biraz sarsılacak, ama yürümeye devam edecek.. Merak etme.. Kendine iyi bak.. Fuji ile düşündüğün herşey olur umarım... Yuvanı unutma.. Kendine iyi bak...

Kardeşin, Ferhat..