dinlerken bağıra bağıra söylememek için kendimi zor tuttuğum, coşkuyla ağlamak istediğim, her dinlediğimde bu şarkıyı bana ilk tavsiye eden eski sevgilimin bir gün intihar edip bu şarkıyı kullanacağını söylediğini hatırladığımda daha bi kötü olup tarif edilemez duygular yaşadığım, hep öyle birini kaybetmeyi göze alamayacağımı düşündüğüm, oluşum aşamasında Dave amcanın nasıl bir ruh hali içinde bulunduğunu hep merak ettiğim, üst üste abartısız 15 kez rahat dinlediğim, hakkında çokça şey yazılabilecek olağanüstü şaheser...