• Mesaj gönder
• Eş dost ol
• Eş dost olma
• Gıcık ol
• Gıcık olma

Yorumlar

• Demo 1968 - Mesafeler

  Selam..
  Demo hakkında yorum yapmamı rica eden mesajınızdan sonra dinledim parçayı...
  Bi kere gerçekten çok hoş ve adamın ciğerine dokunan bir introsu var ama Cahit Berkay sound'unu andırdığını da söylemeliyim.Belki başka bir gitar tonu o introya kişilik katabilir..
  Bunun dışında sözlerin anlam itibariyle amaçladığı duyguyu şiir tadında verebildiğini de söylemeliyim ancak bu söz dizininin şarkı algısı yaratabilmesi için bir bölüm eksik çalınmış ya da nakaratı olarak "düşünceler rengarenk TV siyah-beyaz"ın biraz daha güçlendirilmesi gerekirmiş gibi hissettim.
  Benim eksik çalınmış gibi hissettiğim o bölüm belki de -içinde tek bir davul atak da barındıran- crunchy ve pentatonic bir electric guitar solosuyla dolgunlaşabilir ne bileyim...
  Vokalin tonu gayet güzel.. Gitar introsuyla birleşince 1968'in acı acı gülümseyerek, özlemle anıldığı algısını başarıyla yaratıyor diyebilirim.
  Naçizane yorumlarım bunlar..
  Yazanların, yapanların ellerine ağızlarına sağlık.. Hoş bi yoldalar...
  Başarılar diliyorum...
  Üye

  MENTA

  Tarih

  23 Kasım 2005

• Demo Sözlerimi geri alamam - Kadans

  Öncelikle kurulduğunuzun ilk haftasında -belki prova bile yapamadan- gerçekleştirdiğiniz bir kayıt olduğu için iştahınızı kaçırmayı hiç istemem :) ama bu sitenin demolar bölümünden indirdiğim bu ilk demo için yapıcı bir dille birşeyler de söyleyeyim istedim...
  Bence biraz koşmuşsunuz...
  Daha yavaş çalarsanız gerek vokal gerekse enstrumantal duygu ve ifadeler netleşecek..
  Davulcunuz yetenekli ama zaman zaman hız aşkı (ya da seçtiğiniz hız, belki de provasızlığınız) ritm kaçırmasına neden olabilmiş. Kayıtla ilgili fazla yorum yapmayacağım ama gitarın ve klavyenin önde olması gereken bölümlerde yeterince önde olmalarını sağlamanız bence de iyi olur.. Bunun dışında real time kayıtta herşey olabilir...
  Ellerinize, ağzınıza sağlık... Başarılar... Kolay gelsin...
  Üye

  MENTA

  Tarih

  22 Kasım 2005

• Makale Teknik mi? Ruh mu?

  Ben de gitar çalıyorum. (Gitaristim bile diyemedim bakın) Senelerce akorlar bastım şarkılar söyledim. Bu işten 1-2 yaz para bile kazandım.. Seneler sonra baktım zevkle dinlediğim şeylerle aynı patternde birşeyler üretmek istiyorum. Yazdığım sözlere yüklemek istediğim melodik ifade gücüyle ilintisiz bir stilim var, o güne kadar bildiğim -ya da bilmeden yaptığım- herşeyi bir kenara atıp daha hızlı sololar yaratabileceğim, daha çok dominant melodik partisyonları yaratabileceğim bir stil için egzersizler yapmaya başladım. Gördüm ki aslında dinleyene duygusal haz veren şey hız değil ister melodik ister armonik becerileriniz gelişmiş olsun dinleyenleri büyülemek istiyorsanız gerçekten yaşayarak birşeyler yapmanız lazım. Hızlı değil belki, belki virtüöz demeseler de olur. Belki de yaptığınız müziğin, dinleyenlerin tüylerini diken diken etmesi ve onları kendi yaşamlarında bir yerlere götürmesi için yaşamış ya da yaşıyor olmanız gerek. İşte Clapton'ı Clapton yapan işte bence budur. Bir yandan yalnızca ticari kaygılardan uzak (Ben ne yaparım da bunların tüylerini diken diken ederim demeden) diğer yandan da dinleyicinin hem beğenisini hem de desteğini yaratan sihir işte budur. Yazılanlara katılıyorum. Tanıdığım en iyi gitarist değil, benim ilk beşime giremez, tanıdığım en iyi sözyazarları ya da besteciler arasında da başlarda yer alamaz ama yaptığı işin her bir komponentini ayrı ayrı değil birlikte değerlendirdiğim zaman beni duygulandıran şarkılar arasına girmiş üretimleri olduğunu görebiliyorum.
  Üye

  MENTA

  Tarih

  7 Nisan 2004