bazı şeyler biter fakat izi kalır...bitenler ne kadar ses getirse de sessizce biter..süzülür,hiçliğe karışır...bıraktığı parıltı hala o sesin içindedir ama...herkes görür;kimisi o ışığa bakarak umutlanır kimisi mutlu olmak için sebebini bulmuştur kimisi acı çeker kimisi vicdan azabıyla boğulur kör olur...mutlaka bir yerlerde o ışıkla aydınlatılmış kalpler buluşur...bunu ister ruh sahibi (ışık sahibi) bunu arzular..inancı,savaşacak gücü bittiğinde kendi de bitmelidir..bedeni biter ve ışıltı başlar..o ışıldamaya başlar..bu kadar asildir işte o,onun için akıtılan gözyaşları bu kadar asildir!yavuz çetin işte böyle bir adamdır!hayır onlar asla seni onlardan biri yapmayı başaramadı..sen izin vermedin..herşey bitti evet ama ışıltın kaldı...
