ilk salkım söğüt 2'de tanıdım seni.piyasada karadeniz müziği icra ettiğini sanan bir sürü insan vardı ve ben bu insanlar yüzünden karadeniz müziğinden soğumuştum,halk müziğini çok sevmeme rağmen.oysa sen bana yeni bir tad sundun.gitarınla karadeniz türkülerini o kadar güzel icra ediyordunki beni büyüledin.parçaları düzenleyiş şeklin çok hoşuma gitti.bu garip elazığlı karadeniz müziğini senin sayende sevdi.zaten sanatçı olmanın marifetide bu değilmidir.ancak,gerçek bir sanat adamı,dinleyicisine göremediğini gösterebilir,güzel olanı farkettirebilir.alçakgönüllülüğünde beni sana bağladı.parayla müzik klibi yayınlayan kral kanallarda seni hiç göremedim.iyikide olmadı.onlar başka bir türkiyede yaşıyorlardı ve yaşamaktalar.sen ise mesafeler uzak gibi görünsede bizim yanıbaşımızdaydın.seni birkaç defa flah tvde görmek bana yetiyordu.artvinli arkadaşımla yutta hep seni dinledik.sonra öğrendimki karadenizin baş belası kansere yakalanmışsın.ama gördümkü pes etmedin, konserine devam ettin.taki düne kadar.33 yaş.daha yolun yarısı bile değil.ama elden ne gelir.iyiler erken ölür ve ancak onlar öldükten sonra anlarız,iyilerin değerini,iyiliğin önemini,hayatın anlamını. yaşarken verilmediyse, bu yakın zaman içerisinde mutlaka bir mahalleye bir caddeye ismin verilir.kendimize has değer verme,saygı duyma yöntemlerimiz var.eğer buda olmasa halimiz nice olur diye merak ediyorum.buna da şükür.sen asıl bizim kalbimizde asıl yerini aldın.öldükten sonra insanlar hakkında çok söz söylenir.ama bilinmelidir ki ölüm sözün bittiği yerdir.asıl söylenmesi gerekenler yaşarken söylenmeli,o zaman insana kıymet verilmeli.ben sana söyleyemedim, ama bu yazdıklarım, ölen kıymetli bir insanın,cenazesine gidemesemde,mezarı önündeki saygı duruşumdur.bir kusurumuzu gördüysen bizi affet,hakkını helaleyle.hakkımız helal,mekanın cennet olsun...
