Uzun bir aradan sonra 29.07.2005-Cuma günü itibari ile Şebnem'in Can Kırıkları'na dair ilk konserinde, elimde heyecanıma yenik düşmem neticesinde ofiste bırakmayı unuttuğum koca evrak çantamlaydım.
Zaman yaklaştıkça ben de sabırsızlanıyordum veeee işteee sonunda!! Şebnem, koca bir yılın ardından yeniden sahnedeydi. O hafta yaşanan iyi kötü ne varsa hepsine değerdi çünkü haftanın bitişi muhteşemdi..
Günü Şebnem'le ve müthiş sesiyle sonlandırmak çok güzeldi..
Can Kırıkları albümündeki sözlerin derinliğinde kaybolmamak mümkün mü? Bir zamanların hem uyanan hem de tek duyan deli kızı bugünün zaman zaman çıkmaz bir sokağı, bazen tonlarca yük taşıyan gemilerin denizi, bazi bazi ise yapayalniz hisseden ve heyecanı bulmak isteyen bir kiz çocuğu..
Şebnem'i yine ve yeniden izlemek çok güzel! DAİM OL ŞEBNEM!
