Dream Theater la artık herşeyin eskisi gibi olmadığının zaten farkındaydım. Avenged la yaptığı harika işten sonra Dream Theater in büyük bir bölümünün benim için Mike olduğunu anlamıştım.
aslında herşey kevin moore un ayrılmasıyla başladı.. zaman ilerledikçe grup progresif ten uzaklaştı. bu konuda fanların miladı 1999 metropolis pt.2 albümü oldu ki bundan sonraki her albüm trash metalin izlerini dahada çok taşımaya başladı.. bazı şarkılarda muse la birebire yakın olan benzerlikler olması son noktaydı.. zaten artık eski yaratıcılıklar için zaman kalmamıştı.kayıt şirketleri bastırıyor bir an önce albüm yapılmasını ve dünya turnesine çıkılmasını istiyordu.. bunun en büyük kanıtıda 2003 train of tought albümünün yazım, besteleme, stüdyo, kayıt, mix, mastering aşamalarının sadece 3 haftada tamamlanarak albümün piyasaya sürülmesiydi..
ve olan oldu. mike 25 senelik bu kayıt dünya turnesi döngüsünden yorulduğunu söyledi.. zaten petrucci ile portnoy un ego çatışmalarıda bilinen birşeydi.. avenged sevenfold ile çıktığı dünya turneside harika gidiyor zaten.. hayranlarından bu ayrılık için a7x i suçlamamalarını istemekte haklı.
mike büyük bir insan. ve ben kararında, doğru bildiği ve zevk aldığı işi yapmasında onu haklı buluyorum. dream theater ın yaptığı dandikten bir teşekkür açıklaması içinde yuh diyorum.
mike nerede ben oradayım.
