Sene 1993... Beraber başladığımız müzik hayatımıza bunda sonra malesef yalnız devam edeceğim. Bilemiyorum çalıyorsundur hala belki yukarda. Bana verdiğin çekme Ride the Lightning kasetini artık daha bir özenle saklayacağım. Baksana aradan 15 yıl geçmiş. Çamların altında -2 derecede aptallar gibi birebir top oynayışımız daha dün gibi. Aynı şekilde My Friend Of Misery dediğimde bana "o ne lan?" deyişinde... Ya joystiğimi elimden alıp bana senin kırık joystiği vermen tam bir arkadaşlık örneğiydi. Üç kağıtçıydın. Ama en iyi arkadaşımdın. Patlayana kadar patates cipsi yediğimiz zaman midemdeki ağırlık şimdi olduğunda direkt Serkan diye bir arkadaşım vardı diye başlıyorum lafa. Ya şişe kolayı pantolonuna sıkıştırıp iki kamışı birbirine geçirip ellerini kullanmadan yolda yürüyerek kola içmen. Canımı çok sıktın Serkan. Hala inanayım mı, inanmayayım mı diye düşünüyorum. Seni en son 2003 yazında Akçay'da gördüm. Gözlerin ne kadar da her zamankinden parlaktı. Neyse dostum. Bir gün buluşacaz o zaman daha ayrıntılı konuşuruz. Beni izlediğini biliyorum. Keşke bende seni buradan görebilseydim...
