-
cok onemli olacak sonu:)
-
benim ilk elektrogitarım cort'un nadir bir humbucker iki single kullanılan stratlarındandı ve aldığım sırada tellerin klavyeye olan uzaklığını ayarlamayı bilmediğimden zorlanarak çalardım. seneler sonra ayarlayınca çok güzel çaldığımı, rahat rahat solo attığımı farkettim. ondan evvel "lan bi çalamıyorum şu şarkıyı" diyordum ehuehe. klasik gitardan beterdi yahu.
hala kullanıyorum gitarı ve uygun pedallar ile fenderle kapışabilecek kapasitede bir gitar olup çıkıyor. distortonı cleanı çok lezzetli.
kahrolsun ibanez...
-
aslında ben electro gitara cok gec basladim.18 yasima kadar caldıgım butun electro gitarlar studyodakilerdi.ama 18 yasimda atlanta ya gidince calıstım ve mexico yapımı fender stratocaster aldım.bayagi bi kullandim o gitari.gercekten te fingerboard u olsun pick up lari olsun beginner biri icin mukemmel bir gitar.
-
bende de var . solo series
-
nasreddin hoca bir gün made in china bir ibanezle gitarist olmaya karar vermiş. gitarı alıp biraz çaldıktan sonra, aldığı tonlar hocayı tatmin etmemeye başlamış. hoca metal müzik seviyor, az biraz da heyecanlı, bir dükkanda metalzone pedal denemiş, hayran kalmış, hemen alıvermiş. hoca aylarca cın cın cın çalmış da çalmış, inletmiş köyü kasabayı. ancak geçen zaman içerisinde hoca iyi çalıp solo atmaya başladıkça seslerin çok dengesiz geldiğini farketmeye başlamış. daha sonra hoca bir de metalzone un yanına compressor pedalı takmış, bir bakmış cayır cayır sweepler atıyor, angelo gibi tappingler yapıyor. hoca virtüöz oldum dedim, ne güzel pedalmış bu demiş, aylarca takılmış bu ikisiyle.
hoca işi kurcalayıp nette dolaştıkça gözü açılmış, gitmiş manyetiklerini değiştirmiş. işte demiş, bu sefer gitarım hayalimdeki gibi oldu. hoca yine aylarca takılmış, daha sonra gitarını luthiere verirken değişik fret setleri olduğunu görmüş. hoca gitarının fretlerini değiştirmiş, gitar kaymak gibi olmuş, hoca oha demiş işte şimdi steve vai oldum kimse beni tutamaz.. hoca yine aylarca, senelerce böyle takılmış..
geçen zaman içerisinde hoca forumlarda alım satım işlerine bulaşmış, bir sürü pedal görmüş geçirmiş, gitarlar alıp satmış, amfiler bozmuş patlatmış. ama tam bir tonu buldum, işte bu benim tonum demiş, aylar geçmiş artık o tonu da beğenmemye başlamış. sonra hoca bir gün sırtında gitarı eşşeğinin tepesinde giderken yoldan geçmekte olan herakleitosu görmüş ve herakleitos buna: "değişmeyen tek şey değişimdir hoca!" diye bağırmış.
hoca da bu sözün ardından emo olmuş..
-
Aynı hoca "parayı veren gibson'ı çalar, tondan mondan anlamasa da binbir türlü pedal ve kaliteli gitarla ortamlarda kol gezer" demiş, bunu duyan çocuklar zaman mekan karmaşası içinde acılar içinde ölmüştür.
-
eşşege altın semer vursan eşşek eşşektir:)
-
eşşege altın semer vursan eşşek eşşektir ama yine de belirli bir fark koyar ortaya bence .''param var o halde gibsonım da '' modunda olmasalar da az parayla düşük kaletede gitarla müzik yapmaya çalışan insanlar var ve pedallar onlara yardımcı olabiliyor .
-
Senelerdir anlatmak istediğim de bu. Verebileceğin parayla alabileceğin en kaliteli ürünle çalmalısın. Yoksa gider alırım en kalitelisinden, telefon mu bu her hafta yenisi çıksın?
-
kesinlikle , herkesin belirli bir bütçesi oluyor kendi ekonomik cephesine göre .O bütçe çerçevesinde işini göremelisin optimum verimi sağlamalısın .Zaten ürünün kalitesiyle değil de müzisyende daha çok iş bitiyor . Çin malı bir akustik gitarla flamenko çalan bir abi görmüştüm ,çok iyiydi ,bunun örneğiydi .Gibson almasına hiç gocunmuyorum ben de o gitarı almak için bekliyorum bakalım ne zaman alabileceğim, ama 14 yaşndaki birisinin elinde hardcase gibson les paul görünce insan '' zaman ve mekan karmaşası içinde ' ölüyo :D
