Bulutsuzluk Özlemi - Güneşimden Kaç şarkı sözleri

Günlerden bir gün karakışın sonuna doğru,
Gün güneşliydi, o gün kendimi azad etmistim.
Rüzgar beni bir sahile götürdü.
Bir yer bulup oturmuştum,
Bir türkü tutturmuştum.

Kafam çok karısık aynı dertten muzdariptim,
Vakit harcamamalıydım, para bulmam lazımdı,
Böyle bir durumda asıl orada
Nasıl olduğuma şaşıyordum ben,
Bir yer bulup oturmuştum,
Bir türkü tutturmuştum.

Günes bana gülümsüyordu,
İçimi ısıtıyordu.
Sen dikildin karşıma.

Güneşimden kaç, güneşimden kaç,
Güneşimden kaç, güneşimden kaç.

Balıkçılar geri dönmüslerdi bomboş,
Kediler ve yaşlılar her zaman onları beklerdi,
Herseyi Hitit aslanı gibi izliyordu Karabaş,
Herkes çalışıyordu, yosun kokusu duydum,
Bir yer bulup oturmuştum
Bir türkü tutturmuştum.

Deniz ısıldıyor, göz kamastırıyordu,
Sesler ve şekiller giderek belirsizleşiyordu.
Bildiklerim bilemediklerimden azdı.
Kainatta bir yerdeydim,
Bir türkü söylemekteydim.

Günes bana gülümsüyordu,
İçimi ısıtıyordu.
Sen dikildin karsıma.

Günesimden kaç, günesimden kaç,
Günesimden kaç, günesimden kaç