Opeth - When şarkı sözleri

Red sun rising somewhere through the dense fog.
Kızıl güneş doğuyor bir yerde yoğun sisin içinden

The portrait of the jaded dawn who had seen it all before.
Yorgun şafağın portresi bunu çoktan görmüş olan

This day wept on my shoulders
Bu gün yağdı omuzlarıma

Still the same as yesterday.
Hala dün gibi aynı

This path seems endless, body is numb.
Bu yol sonsuz görünür,vücut hissizdir

The soul has lost its flame.
Ruh alevini kaybetmiştir

Walking in familiar traces to find my way back home.
Evime dönmeye çalışıyordum tanıdık izlerden yürürken

So there I was.
İşte oradaydım

Within the sobriety of the immortals.
Ölümsüzlerin ağırbaşlılığı içinde

A semblance of supernatural winds passing through.
Doğaüstü rüzgarların bir sureti eser

The garden sighs, flowers die.
Bahçe iç çeker,çiçekler vefat eder

The gate was closed that day, but I was bound to carry on.
Kapı o gün kapalıydı,ama ben devam etmeliydim

She could not see me through the windows.
O göremiyordu beni pencerinin içinden

In dismay, strangest twist upon her lips.
Umutsuzluk içinde,en garip cilve dudaklarındaki

Graven face, she said my name.
Oyma surat,taktı adımı o

Once inside I heard whispers in the parlour.
Bir kere salondaki fısıltıları duydum mu

The gilded faces grin, aware of my final demise.
Yaldızlı yüz sırıttı,son ölümümden haberdar olarak

And I cried, I knew she had lied.
Ve haykırdım,yalan söylediğini biliyordum

Her obsession had died, it had died.
Saplantısı ölmüştü,ölmüştü

When can I take you from this place?
Ne zaman götürebilirim seni buradan?

When is the word but a sigh?
Ne zaman bir söz bir iç çekiştir?

When is death our lone beholder?
Ne zaman ölüm yalnız izleyicimizdir?

When do we walk the final steps?
Ne zaman çıkarız son basamakları?

When can we scream instead of whisper?
Ne zaman fısıldamak yerine çığlık atarız?

When is the new beginning,
Ne zaman yeni bir başlangıç,

The end of this sad MADRIGAL
Bu kederli gazelin sonu?