Bobby McFerrin 'spirityouall'
Bobby McFerrin, vokal
Gil Goldstein, piyano
David Mansfield, keman
Armanda Hirsch, gitar
Jeff Carney, bas
Louis Cato, davul
Madison McFerrin, vokal
Bir zamanlar tüm dünyaya 'mutlu ol' diyebilen adam, mesajını tekrarlamak üzere geliyor. Bobby McFerrin 3 Mart'ta İstanbul'da..
35 yaşın üstünde olup da Bobby McFerrin ismini duymamış bir müziksever var mıdır? Ya da 'Don't worry, be happy' isimli şarkıyı?.. Sanmıyoruz. Olanca sadeliği, yumuşaklığı ve nakaratıyla McFerrin'in söylediği bu şarkı 1988'de dünyadaki tüm listelerin en tepesinde ve elbette herkesin dilinde dolaşıp durmuştu. Mesaj da basit ve -bir bakıma da- doğruydu. Üzülmek için zaman yoktu ve bunu tekrar tekrar duymak insana iyi geliyordu.
Ancak McFerrin hakkında bildiğiniz bu şarkıyla sınırlıysa, İnternet'i açıp bakmakta yarar var. Çünkü o zaman, bu sevimli şarkıcının Bach'tan Beatles'a kadar uzanan bir yelpazede yaptığı farklı yorumları dinleyebilir, onun Chick Corea gibi dev bir piyaniste, Yo-Yo-Ma gibi dünyaca ünlü bir çello virtüözüne ve hatta Robin Williams'a eşlik ettiğini duyabilir; Viyana Filarmoni Orkestrası'na şeflik yaparken görebilir; Susam Sokağı'na takılırken izleyebilirsiniz. Tüm bunları yapmış olması şaşırtmıyorsa sizi, dahası da var. Eğer ilgileniyorsanız..
Doğaçlama konusunda tür ve sınır tanımayan, çok önemli bir ses Bobby McFerrin. 1950 New York doğumlu. Anne ve baba, klasik eğitim almış şarkıcı olunca, oğul da aynı yoldan gitmiş ve sesini ilk defa 1977'de duyurmuş. Efsane komedyen Bill Cosby'nin yardımlarıyla ismi hızla işitilmiş ve ilk albümünü 1982'de çıkararak kariyerine başlamış. Meşhur 'Don't worry' ise 1988 tarihli Simple Pleasures albümde yer alıyor ve o şarkının yarattığı depremle McFerrin -kelimenin tam anlamıyla- bir pop ikonuna dönüşüyor. Ancak bu ticari başarının üstünde çok durmayan müzisyen, cazdan klasiğe, oradan etnik müziğe kadar sesini tüm bu türlerde duyuruyor ve bugüne değin ilgi gören albümler kaydetmeyi de sürdürüyor.
2013 tarihli son albümü Spirityouall da ise McFerrin, Amerikan müziğinin çekirdeğine dokunuyor. Başka bir deyişle tüm siyah müziğin kalbine, yani ilahilere.. Yedi geleneksel ilahinin yanında kendi besteleri ve bir de Bob Dylan yorumu var bu son albümde. Ve tüm bu şarkılarda, McFerrin, üzüntüler içinde kıvranan dünyamızı hem ışıtmayı, hem de ısıtmayı beceriyor.
Onun davetkar müziğini, şifalı sesini duymak ve ruhlarımızı aydınlatmak için 3 Mart 2015'teki İstanbul konseri çok iyi bir şans.
