BARIS ' a ..
''Sevgi - BARIS - dostluk'' sesleriyle büyüdük biz.. Perihan Abla'nin patatesli gözlemesi için kokoslara sarkilar çaldik..Cam cafede Serkanla kizlarin canini yaktik..Bazen anlasilamadik , bazen sevilmedik ...Ama hep sevdik...
Yillarimizi verdik Eregli'ye , Amasra'ya...Kalbimizi pabuç yaptik yollarina.. Bir santimi için içimizi titrettik...Sarkilar yaptik yesiline,mavisine..Elalem ne der demedik sevdik O'nu...Sahilinin her karesini sindirdik..Yosun kokulariyla çaldik gitarimizi...Gözyaslarimizla tasirdik denizini...Hayalimizdi...Festivalinde seyredilen olacaktik...Ah bir gün...Mutlaka bir gün...
Arkamizda , aklimizda biraktik hayallerimizi ve geldik tasi topragi altinin mekanina...Hersey iyiydi hostu...Isiklar,spotlar,kameralar,ilgiler..Tanrim,bu kadar seyirciyi ilk defa görüyorduk...MAVI gözlerimiz kamasti..Büyüledi bizi Istanbul denilen ''Çesm-i Mavi...''
Islak Islakti ilk kelimemiz..Kravat baglamazdik,tersti bize..Saldik iki yana saçlarimizin arasina..Büyüledik herkesi en parlagindan..
Birinciydik iste..Bambaska bir gelecege açilan kapinin esiginde,start verilmesini bekleyen bir yaris arabasi misali...Alfonso'nun serüveni asil simdi baslamisti..
Para akabinde geldi avuçlarimiza..Simarmadik,büyümedik..Ayni gitarist Baris'tik...Unutmadik geldigimiz yeri..Hayalimizdi...Festivalde çikacaktik..Bir gün mutlaka...
Sonunda Karadeniz Ereglisinin sesi olduk..Halkimizlaydik iste...Seyirci olarak degiiiillll , seyrediliyorduk bak anne..! Gözyaslarimizi tutamadik gözgöze sarkilarimizi söylerken..Gururuyduk memleketimizin...
29'duk artik...Söhretin dorugunda,yalanci yarimiz yanimizda..Kutlayalim dedik nacizane..Bilemedik,beceremedik yasamayi..Elimize yüzümüze bulasti mutluluk...Kim bilebilirdi ki yillarimizi verdigimiz kadinimiz yapacak bunu...
Kalbimiz durdu,nefes alamadik..Aklimizda O...''Acaba yasiyor mu? Acaba yasiyor muyum?'' Yok yok...Kalin zincirlerle baglanmistik hayata..Kopmasi mümkün degildi..Kopamazdi...Daha yapacak bir dolu sey varken..Yok yok...
Yazildi,çizildi..Ümidini kesenler,aglayanlar,hiçkiranlar...Içimizdeki ümit isigindan habersizdiler belli ki..Hayir dedik..Gitmiyoruz..Buradayiz..Henüz yalanci yarimize kavusamadik..Amasra'miza gidemedik bu yaz...Yapacak bir dolu sey varken..Yok yok...
Kapidalar degil mi? Hepsi gelmis üsenmeden..Annemin romatizmasi dayanamaz ki Bodrum'un nemine..Hadi dönün evinize..Ben gelecegim pesinizden..Iyiyim.....Gerçekten......
(Seni seviyoruz BARIS..Ne olur dön aramiza...)
:(
Dostun Gülden...
