Tolga arkadaşın söylediği bir çok şeye katılıyorum.
cem köksalın müzisyenliğine ve gitarisitliğine laf atmak istemiyorum ama bende set me free diye bir albümü vardı albüme genel olarak şöyle bir baktığında müzikteki malmsteen havasını fark edebiliyordun.
tabi ki insanlar belli dönemlerde belli müzisyenlerin etkisinde kalırlar ve yaptıkları çalışmalarda bu etki görülür.
ama bunun dozajını çok iyi ayarlamak gerekir malmsteen'in yaptğını aynen taklit edersen bir kopyadan öteye gidemezsin ama malmsteen'den ve diğerlerinden aldıklarını harmanlayıp özgün bir şekilde yorumlar ve yaptığın işe kendini katarsan işte o noktada orjinal ve kalıcı olmaya başlamışsın demektir.
zaten malmsteen'in müziğine baktığınız zaman bariz bir şekilde jimi hendrix, al di meola, richie blackmore, uli jon roth, ve adını hatırlayamadığım bir çok müzisyenin etkisinde kaldığını görürsünüz bunu kendi de ifade etmektedir. ama o onlardan aldıklarına kendini katarak malmsteen olmuştur. bu iş aslında zincirin halkaları gibidir müzik bir zincir müzisyenlerde onun birer halkasıdır. malmsteen, jimi hendrix, steve vai, yavuz çetin ,erkan oğur, jason becker vs. hepsi birbirini tamamlar halkalardan biri olmadan zincir olmaz.
sonuçta herkes fikrini beyan etmekte serbesttir.
popüler olan birine akıl ve bilgi çerçevesinde muhalifet olmak ve onu eleştirmek bence onuda bizi de geliştirir.
ayrıca popülerlik şan şöhret para asla başarılı olmak demek değildir.
ama malesef insanların başarı anlayışı dünyada ve özellikle ülkemizde halen anlaşılamamıştır.
tüm müzisyen dostlara başarılar...
