Albümü daha yeni dinledim, ilk dinleyişte çok beğenmedim ama dinlemeye devam ettikçe fikrim değişebilir.Şebnem'in çığlıklarını abartılı buldum, stüdyo ortamında çok uzatılmışlar, üzerlerinde oynanmış, doğal değil.Ben Şebnem'in sanki karşımda çalıp söylüyomuş gibi izlenim bırakan daha doğal şarkılarını daha çok seviyorum.Sözler vurucu.Şebnem 'in sözleri belli ediyor kendini.Yine de içime sinmeyen bişeyler var, nelerdir bilmiyorum.Genelde herkes çok beğenmiş, benim gibi düşünen yok galiba, varsa yorumlarını görmek istiyorum burda.Son iki albümde eski tadı alamadım, nedendir bilmem, hayal kırıklığına uğradım.Ama yine de Şebnem ne zaman albüm çıkarsa hiç düşünmeden alırım.Sevgi bu işte, sert olsun, şöyle olsun böyle olsun diye beklentilerim olmadan alıyorum albümleri, Şebnem yapmış, onun hisleri böyle olmuş, albümleri dinlediğimde onun hislerini paylaşmış hissediyorum kendimi, önemli olan bu bence, önemli olan o ruhu hissedebilmek, beklentilerin sınırlarını çizebilmek.