![]()
eski TÜRKÇE kelimeler-2
Hicrân: Ayrılık
Lahzâ: Kısa zaman, bir bakış
Dilârâ: Gönül alan
Âşık-ı zâr: Ağlayan aşık
Âteş-i sûzân: Yanan ateş
HEVAI: nefsine düşkün
HEVAPEREST: Nefsine tapınan AB-I HAYAT: Ebedî hayata sebep olan hayat suyu (diye tâbir edilen) bu
kelime, edebiyatta: "çok güzel ifâde, lâtif söz, parlaklık, letâfet" mânalarında geçer.
AB-I HUFTE: Durgun su. Buz. Billur. Kınında bulunan kılınç.
AB-I HURDENI: Içme suyu. Içilir su.
AB-I KEVSER: Kevser âb-ı hayatı. Kevser letâfeti.
AB-I LEZIZ: Leziz, tatlı su.
AB-I MUSAFFâ: Temizlenmiş, tasfiye edilmiş su. Saf su.
AB-I REVAN: Akar su. Kalpteki ferahlık.
AB-I RÛY: Yüz suyu, şeref, haysiyet, nâmus.
AB-I şOR: Acı su. Göz yaşı.
AB-I YAH: Buzlu, soğuk su.
AB-I ZEN: Küçük havuz. Su birikintisi. Yumuşak, lâtif sözlerle hatır alan
