müzik herşeydir...ilaç, iksir, morfin gibi çekersin içine, nefes gibi yaşarsın onunla..
mesela ben küçüklüğümden beri cebimden hiç çıkarmadığım mızıkamla yaşarım..duvardan ayaklarımı sarkıtıp gecenin bir körü, ruhumu teslim ederim, bir sürü ben biriktiririm...antalyaya giderken canım sıkılıp hiç çekinmeden çalmaya başladım..kimsede bişiy demedi..bütün yol boyunca çaldım....yol nasıl bitti anlamadım..kimse anlamamış, öyle dediler:)
sinirlendiğim zamanlar bağıra bağıra şarkı söylerim, bana söylenenleri dinlerim,bu sefer daha çok bağırıp söylerim;)
gitar çalmaya çalışırken sinir krizleri geçiririm mesela...
bir zamanlar bateri çalarken kafam şişerdi, dayanamadım, bıraktım..:)
elektrikler kesildiğinde tracy chapman - in the dark dinlerim...
konuşmak yetmediğinde bazen, şarkı sözleri söylemek istediğinden fazlasını anlatır...durup dinlersin, dinletirsin..
vs vs vs...
keşke sevgili günlük diye başlasaydım yaa:))
