Ne zaman garaja girsem,şunu farkediyorum.insanların tüm hayatı 'garaj' dan ibaret olmuş(ben dahil).garaj üyelerinden herhangi birisiyle tartıştığım zaman sinirlerim bozulabiliyor mesela.o kadar işlemiş artık.bi evde gibiyiz.normal hayattaki gibi kavga ediyoruz,gülüyoruz seviniyoruz.dünyayla tek bağlantımız 'garaj' mış gibi geliyor bazen.kendimizi internete,sanal dünyaya bu kadar teslim etmek doğru mu??eminim bi çoğunuz 'sen manyamışsın herkesi kendin gibi görüyosun' dicek..diyebilirsiniz tabii..ama bu;gerçekleri engellemiyor..