![]()
Ama bak moruk, böyle olunca tüm yaşam enerjimi yitiriyorum. Sen benden nefret etmelisin, yoksa tüm çabam anlamsızlaşacak, Mevlana gibi adamların arasında sıkılırım, boğulurum ben. Mizacım bu, ben hastalandım çünkü.
Kar yağıyor diyorsun ya, bu kış İstanbul'a ilk karı getiren benim (lüzumsuz espri yapmayın), ben geldiğim gibi yağdı ilk kar. Ve ne ironiktir ki, yolculuğumun nedenini Sakıp ağanın kampüsünde rehin tutmaya yarayan bahane de o kar oldu, işte o günün gecesi yüz elli bin feet'e yükseldim ve diğer sabah trene atlayıp döndüğüm gibi dengemi kaybettim. O gün bugündür, sırf dengesizlik ve işe yaramazlıktan ötürü bana tepki duyacak birilerini yokluyorum. Ve sen de çıkmış ders istiyorsun, bu benim kahrolduğum andır.
Facebook meselesi söylediğim gibi, önemli ihtiyaçları gideriyor. Ama bir diğer kişisel nedenim şudur ki; iletişim denen şey karşılıklı kanaat alışverişiyse, oradaki varlığım üzerine profilime bombalanan kanaatler bana ziyadesiyle hala hayatta olduğumu hatırlatıyor. Buna gerçekten inanabilmek, gizli saklı tüm kişisel bilgileri açık etmeye değiyor.
