Şöyle bi söz vardır;
"Bi kapıdan nasıl girdiğin değil içerde ne yaptığın önemlidir."
Sanal aşklar da kör bi insanın aşkına benzetilebilir...görmeden,sadece hayalini kurarak ve konuşarak/yazışarak..
Kör bi insanın aşkı derken de şunu not düşiyim hemen,göz aptaldır,en kolay kanan organımızdır.Ben kulağa inanırım,ki bu yüzden müzisyenim biraz da...Sesler ve kokular,görüntülerden daha gerçek ve samimidir..
Ama şu var ki ortak arkadaşlar ve ortak mekanlar bi ilişkiyi güçlendirir,yani uzak semtlerdeki iki insan birlikteliğini sadece kendi çabaları ve kısıtlı zamanlarda yüzyüze görüşmeleriyle ayakta tutuyolarsa,herhangi bi dargınlıkta gurur yapıp aramadıklarında aşk ortada kalır,paylaşılan çok fazla bi şey olmaması bu noktada öykünün kanayan yeri sayılabilir..
"Ah Deniz ah" diyorum mesajımın bu yerinde...Ve bi şarkı...
http://www.youtube.com/watch?v=E5d61yFk7zY&mode=related&search=