Konserde gitgide iyimserleşen albümlerinden ziyade eski kötümser albümlerinden parçalara ağırlık veren grup bir ara bende L. Cohen konserine gitme arzusu uyandırdı. Ama L. Cohen çoktan ölmüş olmalıydı. Bazen birilerinin ölmesi gerekir. L. Cohen benim için ilk dinlediğim günden beri ölüydü ve canlısına tahammül edemezdim. Aslında Tindersticks de bir kac yıl içinde tarih olması gereken gruplardandı, kim bilebilirdi ki bu amcalar bu kadar sağlıklı olacaktı. Ne yazık ki insan beyninin en çok dikkatini çeken şeyler parlayan ve sönen şeylerdi. Onun için lambalar çok önemli konserlerde. Ha bir de sigara satıcısı kızıl saçlı kadınlar vardı konserde, onlar gelecek neslin sağlıklı fertlerini oluşturmak için seçilmişlerdi ve arada üşüyünce Tindersticks'le bile dans edebilirlerdi.
Konserin en hareketli ama bir o kadar da dramatik parçalarından biri olan Banyo Zamanı isimli şarkı çalarken, önümde duran kel bu şarkıyı hiç dinlememiş olacak ki sarsılmaya başladı, çok hoşuna gitti. Onun yanındaki yavru da bu parçayı dinlerken kendinden geçip kelin omzunda ağlamaya başladı. Kendimi kelden daha ziyade yalnız hissetmeme neden olan bu kadın aslında konsere birisiyle buluşmaya gelmiş ama gelecek olan zat sakince evde oturmayı tercih etmişti.
And it won't be long 'fore it's over my head
And it's the thought of you in my mind, keeps me here
Şarkının sonlarına doğru eline aldığı havluya yüzünü silermiş gibi yapan vokalist amca aslında orda bir canlandırma yaptı ama kimse anlamadı. Çünkü aslında koklama yaptı orda o. Bu devirde koklamaya önem veren insan da pek az. Görsellik aldı başını gitti.
Don't you know it's up to my neck?
And it won't be long 'fore it's over my head
And I can suck it into my love, breathe it in
Neyse işte
Biz de evimizin yolunu tuttuk sonunda konser güzel şey ama o da bir yere kadar.
Thought I knew these streets and how they turn
Could always find my way home
GRJ :: Tindersticks
kardak