Yıllar sonra Kesmeşekeri 6 Şubat 2004 Cuma Kadiköyde canlı izleme şansına eriştim. Tek kelimeyle kulaklarımın pası silindi. Gitar ve vokalde Cenk, basta Tanju, davulda Emre ve tabii ki diğer gitarda gözlerimi sololarından alamadığım Demirhan tam karşımdaydı.
Aslında uzun lafa ne hacet? Öyle güzeldi ki konser/ortam, üzerine ekleyecek pek bir şey bulamıyorum. Gerçek olan şu ki, mekana doluşan insanlar tüm şarkıları ezbere söylediler, gözlerimin dolduğu anlar bile oldu. Çok şarkı çaldılar ama bizlere hep az gibi geldi. Acıların Kralı, İşte Güneş, Henüz Onlar Bunları Bilmiyor, En Çok Seni..., Aşk Ve Para, Mr. Brown, Vahşi ve elbette en sevdiğim Kesmeşeker şarkısı "Gerçekten Özleyince" ilk aklıma gelenler.
22.30a doğru çıktıkları sahneden, "yapmayın, gitmeyin, durun" naraları yüzünden 00.15 gibi indiler. Bazı konserlerde zamanın nasıl geçtigini anlayamaz insan. İşte bu da öyleydi.
Takıldığım bir nokta ise bu adamların hiç yaşlanmamasıydı. Sanırım bizim jenerasyonda böyle bir tılsım var. Yıllar önce 90ların ortalarında bizim okulda konsere geldiklerinde ne hissettiysem o gece de aynı sıcaklığı hissettim. Dipten ve Derinden, Aşk ve Para ve İnsülin, hala başucu albümlerim.
İyi ki varlar. Umarım daha çok konserde izlemek mümkün olur.