Bir Santana klasiği olarak belleklerimize yerleşmiştir "Black Magic Woman". Altı çelik telin ardında başlar tutukluluk haliniz. Mahveder sizi, kor bir kenara. Fakat çok az kişi bilir 1970 Kasımında piyasaya çıkıp 1971 başında Billboard listelerini alt üst eden bu parçanın asıl sahibinin Fleetwood Macin kurucusu Peter Green olduğunu.
Eric Clapton çekip Yunanistana gittiğinde "John Mayalls Bluesbreakers" panik halinde yerine adam aramaktadır ve karşılarında "napacaksınız Claptonu, ben ondan çok daha iyiyim" diyen Peter Green durmaktadır. Mayall hayranları bu durumu protesto ederken, Green inanılmaz "Supernatural"ı patlatır. Santananın "Smooth"unun bulunduğu Grammy ödüllü "Supernatural" albümü yıllar sonra eski bir hesabı ödemektedir.
Artık Green fırtınası esmektedir. Nefesler tutulmuş; garip akorlar, benzersiz melankolik yolculuklar birbirini izlemektedir. Ünü İngiltere sınırlarını aşarken Fleetwood Mac kurulur ve önce "Albatross" ardından da, listeleri kasıp kavuran "Black Magic Woman" gelir. Ardından gelen "Need Your Love So Bad" insana gerçekten aşkı feci şekilde hissettirir. Tüm bir kuşak aşıktır, hem de çok kötü bir şekilde. Geceler başladığında, sımsıkı sarılacak kollara; ışıklar kapandığında, yumuşacık bir sese ihtiyaç vardır. Green, artık başka bir boyuta, apayrı bir dünyaya taşınmış, grubun bütün kazancını yoksullara dağıtmaktadır.
Yeni adresine; bu, paraların saçılması durumunu içine sindiremeyen Mick Fleetwood bile ulaşamamaktadır. Ve kopar gruptan. Fazla yetenek, fazla zeka ve fazla LSD kurbanı olarak. Fleetwood Macin yolunu "Rumours" albümü beklemektedir. Bir rivayete göre; bir konserin ortasında sahneyi terkeder ve bir daha kendisinden haber alınamaz. Kapının dışında; paha biçilmez 1959 yapımı "Gibson- Les Paul" gitarını oracıktaki dilenciye verir. Onlarca yıl sonra tekrar bulunduğunda inanılmaz uzunluktaki tırnaklarıyla sefil bir vaziyettedir. Tırnaklarının durumunu "bir daha gitar çalamamak için" diye izah eder.