Bizim ilk parça bitiyor ve oturduğumuz sıradan bir kiz kalkıyor, gidiyor. Tam önümden geçerken, duyabilecegğ bir şekilde "bence de cok sıkıcıydı" diyorum. O kız gibi tuvalete gittiğini tahmin ettiğimiz insanlar hiç bir zaman geri gelmiyor. bayık, uyuz bir caz. Aralarda "This Has Been Done Before" şeklinde bir loy loy tutturasım geliyor. Seveni de vardir mutlaka. Ama insan bir konsere gittigi zaman sesle sarmalanmak, biraz kendini unutmak ister bence. ama ne mümkün! bir davulcu davula bu kadar korkarak mı vurur? nerede iki hafta once katıldığım rumeli usülü kına gecesinde, bir ara ellerim patlayana kadar darbukayla eşlik ettiğim çingen davulcu? ve onun yarattığı coşku? ve nerede bu mıymıntı bandosu?
Neyse iki parça sonra konser bitiyor zaten. Bari kapıya çıkıp piyasa yapalım diyorum arkadaşıma. Sonra merdivenleri tırmanırken, sololar bitince alkislamasıni yeni oturtmuş, bis yaptırma sevdasındaki tipleri görünce hırsla Limonlu Bahçe'nin yolunu tutuyoruz.