Temel olarak Digidesign ELEVEN, klasikleşmiş bazı gitar amplifikatorü, kabin ve mikrofon modellemeleri sunan bir "plug-in" yazılımı. Alıcı gözle incelemeden önce, sevgili grup arkadaşlarım Metin Türkcan ve Hakan Utangaç`tan bazı hazır ayarları ayaküstü denemelerini istedim ve Eleven'a ikisi de çok hayran kalmadı. Bu yüzden biraz düsük beklentiyle işe başlaşam da, EMG manyetikli bir Les Paul ile üşenmeden bütün olasılıkları zorladım. Çalarken, gerçek amplifikatörlerin ortalığı sallayan gücünü hissetmek ne yazık ki mümkün olmuyor. Pena vuruşlarına verdiği tepki de çok doğal gelmedi bana. Fakat bu "plug-in" ile yaptığım kayıtları, daha önce çeşitli albümlerde kaydettiğimiz gitar tonlarıyla karşılastırınca, sonuçların ne kadar yakın olduğunu hayretler içinde gördüm. Öyle anlaşılıyor ki bu zamazingo aslında "lambalı amplifikatörleri" değil, "bu amplifikatörlerden geçen sesin kaydedilmiş halini" modellemek üzere tasarlanmış. Yani gitaristlerden ziyade ses teknisyenlerinin takdir edebileceği bir mantıkla çalışıyor. Bu yaklaşımla kullanıldığında ELEVEN, reklam cingılları ve demo kayıtları yanı sıra, gitar sesinin başrolde olmadığı herhangi bir profesyonel yapım için de son derece yeterli duyuluyor. Hatta cayır cayır bir Rock/Metal albümünde bile yer yer işe yarayabilir diye düşünüyorum. Örneğin, gerçek amfi ile kaydedilmiş bir partisyonu dublelerken, veya yerine göre hammond, synthesizer, bas gitar, vokal vb. kanallar için kullanılabilir.
"...aslında lambalı amfileri değil, bu amfilerden geçen sesin kaydedilmiş halini modelliyor."
ELEVEN'ın üzerindeki amfilerde "drive" arttıkca ton güzelleşiyor. En beğendiklerim Soldano, Mesa Boogie Mark II ve Dual Rectifier. DC Modern Overdrive, bu üç modelin bazı özelliklerini bir arada toplamış, o da basarılı. Marshall modelleri de tamamdır. Mesela Super Lead, Jimi Hendrix hissini kesinlikle çağrıştırıyor. Fakat 'drive' azaldıkça artikülasyonların önemi artıyor ve bu noktada modelleme ile gerçeği arasındaki farklar belirginleşiyor. "Vintage"lar arasında VOX, Fender`lere göre bence daha iyi. AC30`un ünlü kendine has "Vibrato"su da atlanmamış. Bu eski modeller, önüne takılmış "Ibanez Tube Screamer" veya "MXR Distortion" vb. bir pedalla daha kullanışlı olabilir.
"...'drive' azaldıkça ve artikülasyonların önemi arttıkça, modelleme ile gerçeği arasındaki farklar da belirginleşiyor."
Seçtiğiniz amplifikatör, kendisine en uygun kabin tercihi ile birlikte açılıyor. "Master Volume" ayarını sabit tutarsanız, amfilerin ön panelindeki ayarlarla oynarken veya alternatif kafa-kabin eşlemeleri yaparken seviye sorunu yaşanmıyor. Başka "emulator"larda bulunmayan "Speaker Breakup" özelliği, gerçek amfilerde sesi açtıkca ortaya çıkan kabin titreşimini ve vidaların zıngırdaması gibi dip gürültülerini taklit ediyor. Bir ayar çubuğuyla zevke göre ekleyip çıkarabildiğiniz bu defo sesler duruma göre gitar tonuna karakter ve gerçeklik kazandırıyor.