Müzik yapmak ve dinlemek için, aynı anda pek çok işi yapan çiplerle dolu cihazlardan yıllar önce transistörleri kullanan sistemler, onlardan çok önce de aynı işi yapmak için lambalardan (İngiliz kaynaklarında valve, Amerikan kaynaklarında tube, vakumlu tüp) faydalanan sistemler vardı.
Bu değişim ve yeniliklerin her biri biz müzisyenlere ve müzik dinleyicilerine aynı işi daha küçük alanda, daha az enerji kullanarak, çok daha kolay şekilde yapma imkanı getirdi. Ne yazık ki bu kolaylıklar basitçe, müzisyenler için daha iyi ton, dinleyiciler için de daha iyi tını anlamına gelmedi.Transistörlerin ortaya çıkışı herkes için taşıması zor ve bakımı zahmetli olan lambalı cihazlarından nihayet kurtulacakları anlamına geliyordu. Oysa çok geçmeden transistörlerin, getirdikleri kolaylıklar tartışılmaz olsa da, özellikle gitaristler için çok da etkileyici sonuçlar yaratmadığı anlaşıldı. Kısacası ilk heyecan oldukça kısa sürdü diyebiliriz.
100 Watt 50 Watt'ın iki katı kadar ses üretir
Eminim amplifikatör üreticileri bunun gerçek olmasını çok isterlerdi. Ne yazık ki algılanan ses şiddetini iki katına çıkartabilmek için, ilgili sistemin gücünün 10 katına çıkartılması gerekmektedir.
Basitçe, 50 watt'lık bir amplifikatörün çıkarttığı ölçülebilir sesin iki katına ulaşabilmek için 500 watt'lık bir cihaz gerekir.Kaldı ki bir amplifikatörün salt watt olarak ifade edilen gücü, ürettiği ses şiddetini ifade etmek için yetersiz bir bilgidir. Amplifikatörün sınıfı (class), hoparlör verimi ve toplam hoparlör alanı gibi bilgiler, çıkıştaki ses şiddetini tespit etmek için mutlaka dikkate alınmalıdır.