deşilmekte problem yok. insan deşilmeli zaten, başka türlü yeterince insan olunamaz bence. yeterince deşilmemiş bir insanın suratında iki üç kere katlanmış bir kartondan farklı bir çizgi birikintisi görmemek yeterince sıkıcıdır zaten. konuyu forumun konusundan dışarı çıkartmaktan hiç hoşlanmasam da bugün vapurdayken düşündüğüm bir mevzuya da değinmeden geçemeyeceğim, bana "abi" diye hitap eden bir kadınla konuşamıyorum nedense. hatta etrafında bulunan herhangi birine "abi" diyen bir kadında da aynı durum sözkonusu. olmuyor bu böyle. kasımpaşalı kadınlara kibarlık dersi veriyorlarmış, bence birbirine "abi" demedikçe "var olamayan" günümüz kadınlarının da bu tür bir eğitime ihtiyaçları olduğunu düşünüyorum. bana ukala diyenler olacaktır. olsun. ukalayım evet. kadın kimseye "abi" dememelidir. işin özü burdadır. al sana kalem, yaz bakalım. karşında ise sonsuza kadar çalan bir orkestra!
