![]()
Facebook ne yadsınacak, ne de çok büyütülecek bir mevzu. Önemli bir internet fenomeni sadece, Facebook'a gelene kadar daha çok şey var bilişimde.
Kişisel bilgi paranoyası gerçekten de saçma, oraya girilen bazı temel bilgiler zaten hali hazırda edinilmesi kolay olan şeyler. Özel etkinlikler, girilen çıkılan gruplar, koyulan fotoğraflar vs. ise mesele, o zaman dürüst yaşamak gerekir hayatı. Müdürüne 'efendi' gözükmek adına Facebook hesabı kapayan bir bankacıysan örneğin, erdemsizliğinle kahrol zaten. Teşhir çağında yaşıyoruz, böylesi bir teknolojik imkanlar yelpazesi düşünüldüğünün aksine bazı seçimler yapmaya zorluyor bizi. Bu çağa adım atıyorsan, saklayacak şeylerini geride bırakman gerekecek, özellikle alt ve orta sınıfa mensupsan, yani işveren değil alansan, dengeler değişene kadar iki yoldan birini tutturmalısın; ya teşhirci olacaksın ya da ölü.
O yüzden boş galeyana gerek yok, sistem açıktır; daha çok bilgi edinmek isteyen Jean Baudrillard'dan, Gilles Deleuze'dan, Derrida'dan falan faydalanabilir. Modern Fransız filozofları bu iletişim manyaklığı üzerine güzel makaleler bıraktılar, örneğin bu başlığın altında dönen sancı tipinin bir anlamı olmadığına dair şeyler.
Yine de Facebook iyidir diyorum ben. Katıldığım gruplardan gelen haberler, etkinlik duyuruları vs. bir ajanda işlevi görüyor. Bir sinema grubuna üye oluyorum örneğin, normalde burnumun dibinde dahi gerçekleşse haberim olmayacak bir film festivalinin duyurusunu yolluyorlar pat diye. Yoksa ne ilkokul arkadaşlarım umurumda, ne dünyaya gösterilecek Atatürk gençliği, ne de kaç kişinin Tayyip'i istemediği...
